Negentig seconden

Ik heb verloren niet vergeten
Heb gerouwd en veel gedacht
Dat het op een dag toch goed zou komen
Zelfs hier midden in de nacht
Laat ik tranen zoek ik adem
Hikkend hijgend hoestend snel
Ben ik in diepe rouw om mij
Hart gebroken hard verscheurd
Diep van binnen voelt het
Alsof het elke dag gebeurt
Die paar woorden maar één blik
Gewoon twee ogen en één mond
Het was toen zo ineens heel even
Alsof de tijd voor eens en altijd in de stilte stond
Ik tover woorden benoem spreuken
Met de allermeeste moed
Omdat diep echt heel erg diep van binnen
Nog steeds verscheurde liefde woedt
Negentig seconden kostte het
Om dit gedicht in woorden op te schrijven
Ik tover woorden benoem spreuken
Maar zelfs met de allermeeste moed
Durf ik niet hardop te zeggen
Hoelang ik hier nog onder lijden moet

Negentig Treurig Hart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 671