De zee – mijn leven

Ik sta in de branding
Achter mij is het één grote zandhoop
Om me heen is het donker
Zelfs de maan is niet te zien
Ik kan de weg, die ik gegaan ben, niet goed zien
Het lege strand gaapt me aan
Er is geen leven te bekennen
Alleen heel wat lege schelpen
Ik heb niks achtergelaten
(afgezien van een heleboel rotzooi)
Golven komen op me af
Ze dreigen me te overspoelen
Misschien moet ik gewoon een stap naar voren doen
En me laten meespoelen…
…overspoelen
Misschien is dat maar beter.
Gewoon ten onder gaan
Want wie zegt dat de maan zal gaan schijnen?
Wie zegt dat de zon op zal gaan?
En wie zegt dat, als dat al gebeurt, ik dat nog zal meemaken?

help eenzaam leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 656