Dizzy

'K liep gisteren met Gerard op de hei.
Hij heeft een zoon waar hij niet over praat.
Van zijn vriendin vernam ik hoe het er mee staat.
In kort bestek: daarvan word je niet blij.

"Zie jij je kleinkind wel eens?" vroeg ik hem kordaat,
waarop hij mij volledig informeerde
en schouderophalend beweerde,
dat het nu eenmaal gaat zoals het gaat.

"Ik kan er tegen," sprak hij, "ik geniet"
maar voor de terugtocht moest hij even zitten.
"Ik ben wat dizzy," zei hij, "ik moet nodig pitten."
Was dat nu toeval of soms toch verdriet?

Schrijver: melvijn, 4 juni 2010

doornrosehotmail.com

verdriet zoon kleinkind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 439