UITKOMST IS HET SAMENZIJN
Zo intens eenzaam
is iedereen om mij heen
zo onbereikbaar leeg
ik tracht te roepen
mijn woorden smoren in mijn keel
probeer te zien en echt te kijken
een onuitsprekelijke woordenschat
welt in mij op
maar toch kan ik mij niet uiten
besef, dat alles anders moet
nu gloeit de liefde door mij heen
ik zie opeens verandering
nu zijn het mensen en gèèn lijken
het echte zien wordt nu ook kijken
er komen blosjes op hun wangen
ze bewegen nu heel elegant
het lachen gaat van hand tot hand
mijn kinderen zijn terug van weggeweest
opeens ontstaat er een uitbùndig feest
ik buig mijn hoofd, sla mijn ogen neer
beschaamd, beduusd over zoveel eer
ik weet, het is de liefde iedere keer
die overwint na alle pijn
de uitkomst is het samenzijn
Geplaatst in de categorie: kinderen