Sneeuwuil
( voor Judith Herzberg )
Dichteres zonder weerga, zonder schijnvertoningen,
een ziel zo mooi als Marilyn Monroe op haar beste
poses, als Anne Frank in dat vernederende, uiterst
beklemmende verstophuis, moedig de pen hanterend
als vreedzaam wapen, maar effectiever dan heel het
Duitse wapenarsenaal. Hitler heeft het nakijken
met zijn bombastisch machtsvertoon. O, zo in het
bewustzijn van het innerlijke licht, helder als
de scherpe ogen van een sneeuwuil in haar wijdse
vlucht, indringend klapwiekend, geborgen in haar
warme verendracht met intense schutkleuren, trots
als de kusten van Israël, waar mooie mensen in
mooie huizen wonen en mooie kunsten vertonen.
Hoe zij mijn hart verwarmt als een warmwaterbron
in Antarctica, hoe haar vleugels gevuld met tere,
tedere veren mij als een koningsmantel bedekken,
hoe haar woorden als scherpe klauwen net niet in
mijn vlees boren, mij wakker houden, dat alles
is pure magie, pure ......
Geplaatst in de categorie: literatuur