Gevecht in de woestijn [sonnet]
De gedwongen discipline
Als een tergende woestijn
Je kruipt en verbijt de pijn
Onnadenkende machine
Zoute druppels - tranen en zweet -
Je blik staat strak vooruit
De stilte is pijnlijk luid
De horizon – oneindig breed –
Millimeter lijken kilometers en vormen samen een meter
Fata morgana’s fluisteren, ‘Wat een flater!’
Maar oases voorspellen, ‘Het wordt beter!’
De zonnesteek verdwaast je niet, je focus denkt aan later
Want met iedere gekropen meter
Ben je dichter bij het water
Zie ook: http://a-n-y-w-a-y.hyves.nl
Schrijver: Cathy Krielaart, 12 juli 2010
Geplaatst in de categorie: liefde