Droge tranen van de dag
Droge tranen leverden de meeste pijn
wenen was het voor een gesloten deur
Onder het masker verdwijnt de schijn
achter haar masker..bekende zij kleur
Achter ‘t vrolijke masker van de lach
woonden grauwe wolken, zonder zon
Van het leven betaalde ze er het gelag
haar ingevroren vreugde, in het beton
Onder ‘t enkel lachen voor de schijn
lagen haar bergen verborgen verdriet
Na ’t huilen sloot ze daags het gordijn
tranen drogen doet men..immers niet
Droge tranen gaven haar zoveel pijn
’s nachts als ‘t bestaan in donker lag
Dàn pas..mocht zij even zichzelf zijn
en parelden droge tranen van de dag
Zie ook: http//www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 22 juli 2010
Geplaatst in de categorie: verdriet