nattigheid
gehuld in zijn donk,re grijze jas
hangt hij stil dreigend in de lucht
schuift over zomers hemelsblauw
maakt witte wolken grijzig grauw
samen met zijn vriend, de wind
komt hij er aan, met natte vlagen
spoelt alles helder schoon
wat hij op zijn weg maar vindt
spattend en spetterend
roffelt hij op de daken
stroomt over wegen en land
naar sloten, die verzadigd raken
dan plots met de wind in de rug
striemt hij het gouden korenveld
halmen buigen en knakken
voor het hozende geweld
is de boze bui voorbij
ruist de regen zachtjes neer,
op het blad van de klimop
hangt als een laatste groet,
een regendrop
Geplaatst in de categorie: biologie
Heel mooi geschreven.
De foto past er prachtig bij!
Van mij een dikke 10!!