Wind
Ik wil niet voorspelbaar zijn in verleden en heden
zie me als het doek in alle hevigheid van jou decor
Schoonheid door velen verafschuwd en aanbeden
ik omhels je met klanken als een ware tenor
In een toneel van getijden bespeel ik je in kwartet
euforie in een spel van hemel en aarde
Glamoureus in verloren stilte een onmisbaar ballet
lach...huil…en ik streel je eigenwaarde
De eerste die je zoetheid ziet ontwaken als een kind
op reis voor reden en overtuiging verlamd
Doch door onwerkelijkheid gezwind
zal je weten wie er altijd voor jou ontvlamd
Kilte in een bloem door decadentie gegroeid
een mediterraanse bries in je oor betuigt je binnenste
Zal je blijven en niet worden afgesnoeid
roemen als wind…ben ik altijd bij je mijn liefste
27 juli 2010
Geplaatst in de categorie: liefde