Oneindig misbruikt
Ze zit alleen, zelfs tussen velen
zo heel alleen met haar verdriet
Pijn, die zij met geen kan delen
Erover spreken gelukt haar niet
Ze lacht wel eens wat vluchtig
edoch haar ogen doen niet mee
Die haar nam bleek zelfzuchtig
Hij brak haar geestelijk in twee
Ze weent, edoch zonder tranen
want dòòr duurt maar haar pijn
Ongeschonden..geen orgaan en
het leven smaakt haar als azijn
Ze ziet alleen, alleen het duister
als zij over haar schouders kijkt
Ik hoor haar stem nu ik beluister
hoe de smart maar niet..ontwijkt
Zie ook: http//www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 4 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: verdriet