Tranen
Ik voel een traan in mijn ogen
Verzetten heeft geen zin
Langzaam begint te traan te lopen
Helemaal omlaag,
totdat hij valt,
vanaf mijn kin
Hoeveel tranen zullen er nog komen?
Hoeveel verdriet ligt er toch in mij verscholen
Stopt het dan nooit?
Langzaam sluit ik mijn ogen
Totdat ik wegval
Ik zie mijzef lopen
Even lach ik
Totdat ik mijn ogen weer open
En besef:Het was slechts een droom!
Een nieuwe dag breekt aan
Opnieuw een een dag in mijn ongelukkige bestaan
In de avond opnieuw de tranen
Ze voelen warm aan
Het blijft maar stromen
Als een regenbui
Een stortbui
Waar maar niet aan valt te ontkomen!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: verdriet
traan 3.0 met 1 stemmen 
701
701
Geef je reactie op deze inzending: