Heimwee
Ik zie al langzaam wat rook komen, maar die rook
komt uit mijn hoofd, Indianen in mijn Grand Canyon,
zelfs dat is onderdeel van een kapotgeroest maan-
landschap. Ik zie door ogen die niet van mij zijn.
Buitenaardse wezens bezitten mij. Ik ben te open,
een makkelijke prooi voor priemende ogen met ver-
drongen gezichten, zwevende gestalten die ik angst-
vallig probeer te vermijden. Ik ben de lege nul, ooit
ben ik wel iemand geweest en veel meer dan deze wereld
kan en wil beseffen. Oordeel maar, vliegjes! Ik zal
jullie misdaden van mij afwerpen, zoals men wespen van
de schouders blaast. Jullie zullen in mij wegzinken,
zoals stenen in water. De wanhoop zal in jullie krijsen
en het verlangen naar God en hoe men zuiverheid bereikt.
Ik zal jullie dans niet volgen, want rampspoed heb ik
genoeg gekend, een beverdam bouwen kunnen jullie niet,
kwakzalvers, filisters, praatjesmakers. Stik toch in
jullie gemakzuchtige gewoonten! De tovenaars lachen
naar mij. Ik ga op in de Onnoembare. Ik zie vanuit de
Andere Wereld in deze wereld! Dat is een diepweten waar jullie niet vertrouwd mee zijn, volkomen losgesneden van
de Oerbronnen, ondankbare honden, spiritueel gehandicapten!
Geplaatst in de categorie: mystiek