Opa

Opa..

Opa, u bent mijn vriend.
Dit is niet wat u verdient.
U was zo lief voor mij.
Bij u voelde ik me altijd vrij.

Ik stond altijd voor u klaar,
U waarschuwde mij voor gevaar.
Ik moest oppassen wat ik deed,
Dat is iets, wat ik nooit meer vergeet

We konden zo fijn praten,
Ook al zat tussen mijn komsten gaten.
U maakte grappen,
Liet me er elke keer weer in trappen

We hadden grote lol,
Deden vaak dol.
Maar ook waren we serieus,
Al ging het over een bepaalde keus.

U zei dat u veel om me gaf.
Die gedachte draag ik mee tot aan mijn graf.
De tranen sprongen in mijn ogen.
Dat iemand dat tegen me zei. ik kon het bijna niet geloven

Opa ik wil zo graag met u meegaan,
Maar voor mij ligt er nog een levensbaan.
Ik wilde u niet kwijt,
Maar voor u is het nu eeuwigheid.

Ik hoop dat u gelukkig word boven.
U gaat naar de hemel, dat moeten we geloven.
Dat is wat u verdient
Opa, mijn beste vriend

Huilend naar uw graf,
Omdat ik zo vreselijk veel om u gaf.

Schrijver: MarijkeS., 26 augustus 2010

marijkeschouten93hotmail.com

verdriet overlijden liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 1.373