Bevel is bevel
De laarzen kletteren op de keien.
Plots komt het peloton tot een halt.
Daar staan ze stil, strak opgesteld in rijen.
Om ons allen heen klinkt het vuurgevecht, het knalt.
Alle staalhelmen recht vooruit gericht.
De blik van hen allen is star en vast.
Het geloof in hun natie en leider geeft ons een duidelijk bericht.
Hun rood met zwarte vlag wappert trots aan de mast.
De ideologie heeft hen allen in de greep.
De belofte van een Duizendjarig Rijk.
Elke neezegger krijgt de zweep.
Ik sta stil, adem diep, en kijk.
Dan plots een luide “Legt an!” van hun luitenant.
Het hele peloton slingert het wapen van de schouder en legt het geweer aan.
Dan worden er schoten gelost, onbegrijpelijk voor mijn verstand.
Ik kan niets doen en blijf stokstijf staan.
Niets kan ik doen.
Niets.
Geplaatst in de categorie: oorlog