Hartenkreten

hartenkreet (nr. 31.984):

Mijn pad.

De weg van steen zal mij verraden,
het harde pad ondersteunt en wil
mij beschermen, tegen voetstappen
zo instabiel en ondoordacht. Maar
ik weet dat het geen steun mag zijn,
vertrouwen moet ik op mijn enkels
en niet op de harde weg. Het brandt
aan mijn voeten, de blaren zo dik.
Doorlopen, doorgaan, doorzetten,
niet vertrouwen op dat onder mij,
maar op mijzelf, mijn benen, mijn doel.

De mensen zullen mij verraden,
de warmte van een kus op mijn wang.
Ik ken dat beeld en weet dat,
voel dat het niet mag. Niet meer
vertrouwen, het is te laat om weer
dezelfde fout te maken. De blikken
prikken in mijn rug maar ik loop door.
Doorlopen, doorgaan, doorzetten,
niet vertrouwen op hen naast mij,
maar op mijzelf, mijn wil, mijn doel.

Mijn pad zal ik alleen begaan.
Als een meeuw in de lucht zal ik zoeken,
naar de vissen van hoop en geluk.
Tot die tijd zal ik lopen op blaren,
blikken negeren en weten dat dit pad
mij leidt naar een pijnloos bestaan.