Duitse kruizen
Op tafel springen de glazen,
iets wat mij tot op de dag vandaag blijft verbazen.
De immense kracht en het harde geluid,
de explosies en de geur van kruit.
Muren knallen uiteen,
op straat verliest een soldaat zijn been.
Hij schreeuwt het uit van pijn,
maar er is niemand om bij hem te zijn.
Deze eens zo mooie straat is niet meer,
door deze oorlog vernield, elke dag weer.
Lijken stapelen zich op,
met wellicht een nog amper levende op de top.
De wegen zijn vervuild met Duitse kruizen en wederzijds bloed,
dat alles weet ik nog al te goed.
Komt hier dan nooit een einde aan?
Deze bommen en geweren, zal dat eeuwig blijven bestaan?
Geplaatst in de categorie: oorlog