Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.089):

ode aan mickey

Met dat wonderzachte velletje
zwart en glanzend
de eeuwige jeugd
Er is niets
dat niet aan jou deugt
Of
het moet je naam zijn
wie bedenkt er
nou zoiets...

Met je lieve kreetjes
die klinken vaak
als iets tussen
wanhoop en
verontwaardiging in
maar
dat is slechts
wat ik verzin

Onbeschaamd en knuffelziek
Lig je op je rug
Je kronkelt
alsof je zeggen wilt
Aai me eens
(heel vlug)

Met je fiere houding
zittend voor het raam
Wachtend op wat
komen gaat
Turend in de verte
tussen twee planten
in
Je staart hangt rustig
zoals hij hangt

Ontroering
Ik heb mezelf
niet in de hand

Hoe kan het toch
lief poezekopje
dat je zo
van betekenis
bent
Eigenzinnig beest
onbewust van
wat je schenkt