Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.126):

Soms ga je veel te ver

Als jij aan mij komt, sprak hij tot haar
kan ik al razendsnel opgewonden raken
Want je vingertjes krijgen ‘t voor elkaar
van mij, jouw nederige slaafje te maken

Mijn knoppetjes, die pak jij best graag
die vingertjes willen altijd met ze spelen
Ik vind ’t fijn. Daarom dat ik niet klaag
als je zalig mijn onderdelen wilt strelen

Soms voel ik mij ‘t weggeschoven kind
als jij af en toe met een ander slapen gaat
Realiseer je maar goed waaraan je begint
ik zie dat als overspel in de eerste graad

Af en toe ben je werkelijk te ver gegaan
dan kom ik slechts amper op verhaal en
Dan nòg pak je ‘t laatst uit mij vandaan,
tracht jij zelfs nòg meer uit mij te halen

Doch op zekere dag raakt mijn accu leeg
je begrijpt, helpen kan ik dat helaas niet
Dan reageer ik als een klomp zachte deeg
dus zoals een slechts half gebakken friet

Desalniettemin houd ik toch veel van jou
ook al zit ik zo nu en dan in je slipje klem
’s Morgens wek ik jou voor dag en dauw
daarvoor ben ik immers ook je lieve gsm