Wandeling door,,,
Ik heb een wandeling gemaakt
waar ik herinneringen tegenkwam
de één wat mooier dan de ander
maar die ik in mijn hart meenam
Een paadje met afgebrokkelde randen
waar ik meer dan eens mijn voet verzwikte
omdat ik nooit toegaf aan "niet kunnen"
en het elke keer gewoon wéér flikte
Waaróm zou ik niet op dat randje lopen
ik was toch goed in evenwicht bewaren
toch is het me vele malen overkomen
want op die leeftijd kende ik geen gevaren
En dan dat hele kleine slootje
dat voor mij nét iets te breed leek te zijn
met een plons er altijd middenin
en het thuiskomen was dan echt niet fijn
Heerlijk, zo'n wandeling door mijn herinneringen
glimlachend zit ik ze te beschrijven
kind zijn, wat is er mooier dan dat
en in mijn hart zal ik altijd een kind willen blijven.
Zie ook: http://home.deds.nl/~janny.schepenaar/
Schrijver: Moeke
Inzender: Janny, 6 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: emoties