Huilen zonder tranen...
Meisje helemaal alleen.
De heldere zon die op haar scheen.
Niemand keek haar aan.
Het meisje met een ijzeren traan.
Zo werd ze al jaren genoemd.
Het meisje dat nog nooit had gezoend.
Ze kon maar geen jongen krijgen.
En bleef altijd zwijgen.
Een meisje heel onzeker.
Wint vast en zeker nooit een beker.
Meisje vol verdriet.
Maar niemand die dat ziet.
Na school rent ze naar huis.
Want daar is alles wel pluis.
Daar is ze veilig daar komt niemand.
Daar heeft ze met de hond een sterke band.
Dat is haar beste vriend.
Dat is wel wat ze verdient!
Een trouwe vriend die om haar geeft.
En altijd voor haar leeft.
Geplaatst in de categorie: verdriet