Verdriet, Woede en Vergeving

Dag1

een mix van woede en verdriet heerst,

Je had me weer opgezocht,
Ik zat eigenlijk gelijk vol achterdocht,
eerst heb je lief tegen me gepraat,
daarna tegen me gelogen,
je stond daar in de kou op straat,
Hoe kon ik dat ooit weerstaan,
ik nam een kans, kon je niet laten gaan,
Maar o zo koud zoals je me hebt bedrogen!

Dag 2

Woede overheerst!

Ik nam de kans je nog eens te vertrouwen,
ik weet niet of ik er nu om moet rouwen,
Je bent namelijk bang en laf,
en alles wat ik wil,
is van je af!

Aan jouw kant blijft het stil,
Waar haal je de durf vandaan,
me dit te laten doorstaan,
daarna ook nog eens compleet verdwijnen,
eerst zag ik nog een licht bij je schijnen,
nu is er overmaat aan zwart,

waar eerst gevoel zat,
is het nu leeg,
Ik wilde alleen maar een verklaring!
Maar jij zweeg...
Ik zou willen dat je weg ging!

Dag 3

heb me gelukkig beheerst,

Geen ondoordachte acties gemaakt,
ondanks mijn hart vol emoties,
heb ik gelukkig een brein die over me waakt,
ik wil gewoon niet dat ik je verlies,

Iedereen maakt fouten in het leven,
Maar het vergt iemand groots om alles te vergeven,
Boosheid is nergens goed voor,
niet alleen zelf breng je het leven negatief door,
De ander lijdt er ook onder,
Het is gewoon beter zonder,

Vergeving is niet zomaar duidelijk te maken,
Het moet uit het hart komen,
dan zal het niet alleen jezelf lonen,
maar je zal er ook die ander mee raken,

Iemand vergeven kan namelijk heel verlichtend werken,
Het zal een relatie alleen maar versterken,

Om Vergiffenis vragen vergt ook een hoop van iemand,
Er komt daarvoor terug, wel veel goeds van tot stand,

Het vraagt om het inslikken van je trots,
een hoop gevoel en het tonen van respect,
En dan nog geduld, want een antwoord komt nooit direct,
tot opeens plots...

Nog een laatste zucht,
God wat ben ik opgelucht.