De tijd heelt.
Als ik aan je denk,
zie ik jouw ogen.
Jouw trouwe blauwe ogen.
Ze zeggen me:
"Ik hou zoveel van jou".
Een tijdlang, nadat je was gestorven,
was mijn hart een harde zere klomp.
Alsof het was gekrompen,
ik niet meer voelen kon.
Nu, na vele jaren,
is het zacht geworden
en zie ik weer jouw ogen.
Zo trouw, zo blauw,
dan zucht ik in mijzelf:
"Wat hou ik veel van jou".
Inzender: A.Stik-Snijder, 29 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: afscheid