Waar onze zielen oplichten
Onophoudelijk verstrijkt het leven
in tintelende fluisteringen
Als een rivier keer ik terug
In een toevloed van zachtzinnigheid
komen oude sentimenten boven
Als de ontroering mij overmant
en het leven dieper doet ademen
overschaduwt jouw hartepijn
het mij omringende
Met hart en handen
met huid en haar en
beginselen der tederheid
laat ik je onbezonnen
in het nieuwe herleven
tonen de vruchten des levens
zich opmerkelijk zoet
en zullen warmende woorden
herwonnen worden
Onze zielen lichten op
aan de monding van ons bestaan
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 1 november 2010
Geplaatst in de categorie: liefde