inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.453):

Alter Icarus

Uitgestrekt, verraderlijk,
Ons gangenstelsel, onze monstergrot!
Zelfs wij, de architecten,
Vergaten onze weg naar de vrijheid
En dwaalden door de koele krochten

Wimperslag - de tijd geeft vleugels
Onwennige ledematen van was en veren
Zonlicht nodigt ons hoog uit
Voeten los van de vochtige stenen
We stijgen op in hemels blauw

Mijn vlucht duizelt
Stormt door Helios' vlammen
Duikt door het kolkende schuim
Stymphaliaanse derwisj, bandeloos

Jij vliegt moeizaam
Ploegt de wind met zwakke slagen
Kon ik je maar dragen!
Ik kan je alleen inspireren, misschien

Als we vallen, vallen we samen
Als gelouterde druppels in de oceaan
Waar we eindelijk gelijk zijn

Maar groeit voorbij de golven gras
Dan zoeken we de hoogste berg
En baden ons in ambrozijn

Uitkijkend over de archipel
Met zijn veel te hoge horizon

Daar zul je het voelen
Eindigheid, sterfelijkheid

En in de schaduw van onze olijfboom

Geluk

Schrijver: Oculus Noctis, 3 november 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.081

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
fun
Datum:
4 november 2010
Leuk bedacht Alter Icarus, is dat niet het verhaal van een vader en zoon? mooi schrijven!
Naam:
ingridvoerman
Datum:
4 november 2010
Email:
steveniingridhotmail.com
prachtig geschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)