Sokken.
Jij had iets met sokken,
Je kocht ze zelf
Zo af en toe.
En soms... wel vijf paar tegelijk.
Je was er zuinig op,
Een gaatje werd gestopt.
Dat deed je héél precies
En zeer zorgvuldig.
Als je zo bezig was
Dan zat je stil te lachen,
"Ik"! Zou dat moeten doen.
"Ik", vond het allang "best",
Een man die sokken stoppen kon.
Liever had ik jouw voeten,
Zo, zonder sokken aan.
Zo, 's morgensvroeg als ik je thee bracht...
Stiekem even kietelen...
Daar hield je niet zo van.
Waar bleven al die sokken
In al die vijftig jaar...
In stoffige dozen...
En rommelige laadjes.
In de vodden of de vuilnisbak.
Weggegeven hier en daar
Gedragen, versleten.
Opruimen valt soms zwaar.
Toch heb ik nog een paar...
Soms moet ik ze bekijken...
Even voelen
Stiekem nog even kietelen.
Maar mopperen doe je nu niet meer.
Inzender: A.Stik-Snijder, 6 november 2010
Geplaatst in de categorie: huwelijk