Voorbij.....?
Hij kijkt.... maar niet als ik kijk,
ontwijkt mijn blik,
geeft me kleine gelukjes....
gebaartjes, zinnetjes,
maar onthoudt me dat ene grote.
Zegt, maar niet met zoveel woorden,
dat hij me missen zal.
"Maar ik ga toch niet emigreren?"
Nog één afscheidskus,
zet me er dan zachtjes uit.
En heel langzaam zak ik dan
in een diepe zwarte put.
Waarvan ik vermoed, maar niet zeker weet,
dat hij daar ook zit.
Geplaatst in de categorie: liefde