inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.870):

Hoge muren, open deuren

“hoge muren, open deuren”


Al die jaren blind gevaren
Op gevoel en wat ik weet
Veel gezien, beleefd, zonder te denken
Verwarring, angst , verdriet
Niet wetende wat het met me deed

Zoekend naar mezelf
Schreeuwend in de diepte
Niemand die mijn kreten begreep
Denkende mezelf in toom te houden
Tot het mij mijn keel dichtkneep

Gevoelloos dwalen
Varen op de automatische piloot
’s avonds in bed lag ik te huilen
Overdag hield ik me groot

De richting kwijt, niet kunnen vinden
Zwemmen tegen de stroming in
Zoveel gevoelens zoveel vragen,
Ik verdronk er bijna in

Mezelf niet accepterend,
Spiegels kregen mijn blik niet meer
Voor een ander wat betekenen
Wie ik zelf was?
Ik wist het echt niet meer

Tot het punt waarop ik aankwam
Een reis tot in mijn diepste ik
Waar mijn angsten en onwetendheid
Dwaalden, wachtend op ik bangerik

Oh, ik kon die ander heel goed helpen,
Denkend dat ik het allemaal wel wist
Maar mijn eigen leven niet op orde
Ik had me in mezelf vergist

Nu een nieuwe weg, een nieuwe kijk
Bewust de dingen leren zien
De momenten intens ervaren
En dit delen bovendien

De energie die ik nu voel stromen
Herboren, met mijn aandacht in het nu
Ik voel, ik adem ik beleef het
Het is er altijd, intens en continu.


Diep in mij herken ik nu de gevoelens
Verdriet, blijdschap, angsten en de pijn
ik hoef me niet meer groot te houden,
en altijd maar de held te zijn

Mijn oude ik heb ik inmiddels verstoten
Ik kijk in de spiegel met rechte rug
Van hoge muren maak ik open deuren
En kijk niet op gedane zaken terug

Schrijver: Marcel, 21 december 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.036

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)