Feest van vreugde en verdriet
mijn woonkamer weerspiegelt een mortuarium
stil, doods en ijskoud
geen plaats voor een boom
zelfs geen kaartje of kaarsje
een zwak vlammetje
dat samensmelt met mijn gedachten
tijden van weleer
tijden van ons samenzijn
buiten, witte maagdelijke sneeuw
die zachtjes neerdwarrelt
op de met lichtjes versierde bomen,
sporen verraden, van toen en nu
zelfs de mooiste dennenboom
van plastic nagemaakt
opgezet in no time
verleidt mij niet, tot deze sfeer
buiten lach ik,
ben warm, straal liefde uit
inwendig versteend
slik het zout,dat ongevraagd komt
met mij treuren velen
juist in deze dagen
om het verlies
van hun dierbaren
feest van vreugde en verdriet
gaan hier samen
hand in hand
van binnen naar buiten en weer terug
Geplaatst in de categorie: feest
Heel herkenbaar voor veel mensen, die een dierbare hebben verloren. Het is heel invoelbaar geschreven en prachtig verwoord.