JONG EN VERLIEFD
In de verte knetterde de donder
heel ‘t firmament kleurde grauw
En op slag, als door een wonder
stapte ze uit ’t overheidsgebouw
Haar panty toonden twee benen
via drie grote gaten zagen ze mij
Uit slippertjes staken tien tenen
die olijk keken onder haar kledij
Kleine pootjes renden, o zo vlot
naar waar ik ‘t reeds had gewild
Die hoofdprijs, mijn winnend lot
het kind had amper tijd verspild
In de verte knetterde de donder
heel ‘t firmament kleurde grauw
‘Dit lief, ik kon niet meer zonder,
trouwde ik derhalve maar gauw
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/
Schrijver: Ton Rijkers, 1 januari 2011
Geplaatst in de categorie: liefde