Waaidag

Een krant waait door de straat, wordt een stukje
opgetild en verder gestuurd, je houdt je hoed en
je hart vast, zo sterk als het hier waait maak je
zelden mee. Zelfs de lantaarnpalen lijken mee

te geven, buigen hun hoofden van ijzer en het
licht verdeelt zich in de waterdruppels eromheen.
Je draait je om, doet de deur dicht en gaat op
weg met je fiets, zwaar voorovergebogen trap

je de trappers rond, naar het uiterste van je
mogelijkheden, je belandt, komt aan in een
duister dorp waar huizen en boerderijen hun

tranen laten vallen en treurigheid je deel is.
Nog steeds waai je half weg, maar je houdt
vol, weet dat de zon wel weer zal schijnen.

waaien lantaarnpaal dorp

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 386