het oog van de tijger

De tijger loert vanuit de bosjes, aast
op een hert dat daar nietsvermoedend staat.
De rust en de kalmte die het ranke dier uitstraalt
en dan het besef dat die zeer binnenkort ruw

verstoord zal worden, is nog wel het ergst. En
zo gaat het ook in de mensenwereld min of meer,
alleen dan over een langere tijd, zegt mijn sombere
wereldbeeld, dat amper nog gelooft in bijstelling

van dit beeld. Alleen de sterren hebben wij en de
maan, samen met de wolven om naar te huilen en
de kunsten om ons bij te staan, voor diegenen die
dat aan willen grijpen, om te vluchten, voor troost-

tijger wereldbeeld hert

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 319