Hartenkreten

hartenkreet (nr. 33.198):

"Duikelaartje"

Hier ben ik dan,
weer een dag present.
Ons kind verzorgen
tot jij er weer bent.

Hier zit ik weer
m'n kop vol vragen,
zoonlief doet zijn ding
en bij mij begint 't knagen...

Hier vul ik weer
mijn dag met "zorgen voor"
maar het huis verraad
dat ik hier niet meer hoor.

Hier "breek" ik weer,
een parel langs mijn lip.
Blijf mezelf vermanen,
wil niet weer in een dip.

Hier ben ik dan
tot hij genezen wordt verklaard.
Ik hoop dat ik tot die tijd
mijn "nieuwe IK" heb bewaard.

Want ik besef nu weer
diep in mijn hart
dat ik óók moet zorgen voor
die vrouw , zó verward...

Zodat ook zij heelt
totdat zij beter wordt verklaard,
alleen zo
wordt respect bewaard.

Zoon weer op de been,
moeder goed in haar lijf,
dat is mijn liefste wens
die ik hier beschrijf.

Dus ik recht mijn schouders
en dep mijn wang,
kijk in zijn stralende ogen
en ben niet meer bang!

Ik hou van jou kanjertje ,

je mamsie .

(Na je scheiding in je oude thuis je kind verzorgen is zwaarder dan ik dacht.)