even

toen ik voelde dat mijn leven
niet meer stroomde
stilstond als een waterplas
was er geen acceptatie

's ochtends wakker vroeg
kijkend naar de zon
liefde delen met ons mensen
dat zijn zo wat van mijn wensen

ik, als iemand van zeventig
maar ben pas op de helft
mijn haren al reeds grijs
is dit de prijs

die ik betaalde toen ik
schoksgewijs mocht groeien
ongevraagd in sneltreinvaart
ging voelen, denken en bezien

wat reeds is afgelegd
heeft me gebracht tot nu
en wat me nog te wachten staat
dat alleen weet u

maar ik zeg liever jij
want je bent een deel van mij
zoals in ieder mens
die vragend opkijkt naar omhoog

oh regenboog vergeet me niet
mag ik met al je kleuren
samen lopen, samenleven
want ik weet het duurt maar even

even groeien regenboog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 444