oma - poëzieprijs 'Boekje Open' - 1996
Oma
Je rimpelige hand
trekt me terug
in het verleden
Je troont me mee
naar je kindertijd
Je hebt geen band meer
met het heden
Het leven geeft je
geen respijt
Ik voel het beven
van je hand
Je woorden blijven
on-af-gebroken
zweven
Je bent op weg
naar de overkant
Ik maak me van je los
en laat de liftdeur
tussen ons
schuiven
Buiten draai ik me
nog één keer om
Je handen wuiven
Je mond lacht stom
Een blik van herkenning
zonder geluid
Ik slik
en stap je leven uit
Geplaatst in de categorie: afscheid