Als een herinnering.....
Ze was al weg...
voordat ze stierf.
Ze dwaalde door de gangen,
op zoek naar iemand...
die er niet meer was.
Ze kon het niet bevatten...
hij zat bij haar aan het ontbijt,
Dronk samen met haar koffie...
zo was hij er...
en dan ineens was ze hem kwijt.
Ze ging het bij de buren vragen:
"Hebben jullie hem gezien"?
Ze kreeg steeds "Nee" te horen.
Als iemand zei: "Hij is gestorven",
dan werd ze vrees'lijk boos.
"Zonet was hij er immers nog".
Het is niet te begrijpen,
we hebben samen nog gesjoeld.
Ze vond het nog gezellig.
Ze kreeg het heel benauwd.
Die nacht maar opgenomen,
niet meer teruggekomen.
Ze was al weg...
voordat ze stierf...
wij houden ons maar even stil...
het is misschien wel beter.
Een troostende gedachte...
voor ons die er nog zijn.
Wij willen graag erin berusten,
maar eerlijk waar...
het doet wel erg veel pijn.
Inzender: A.Stik-Snijder, 11 februari 2011
Geplaatst in de categorie: afscheid