Vrees
Soms als het nacht is
de straten verlaten
Alle lichten gedoofd
niemand om te praten
Dan vrees ik wel eens
dat er geen morgen is
De lucht zwart blijft
gehuld in droefenis
Mensen blijven slapen
en vogels sterven uit
Blauwe wolken verdwenen
in een stad zonder geluid
Planten staken hun zuurstof
geen passie meer geen lust
Een Spookstad in de mist
het leven uitgeblust
Geplaatst in de categorie: emoties