Handtekening
De dag, (avond en nacht); triptiek
Hoewel de zon schijnt
Is de eerste ruzie reeds feit
Dagen die lengen
't Verdriet in alle schijnwerpers
Woede verbittert, zonder dat ik
Het wil laten gebeuren
Farce van een huwelijk
In een relatie van teveel en weinig
Overdaad en twist
Door teveel woorden. Ergernis
Woorden die schelden
Frustratie als gevolg van leed
Verdriet door immobiliteit en
Kwaad door het ontbreken van
Wil om door te zetten
Kan niet, ligt op 't kerkhof. Wil niet ligt
Ernaast
Liefde verdwenen
Passie sinds lange tijd gevlucht
Kussen zijn gestrand
Op twee monden. Op twee lijven
Woede verbittert, zonder dat ik
Het wil laten gebeuren
Geen liefde. Geen erotiek
In een relatie van niet meer wederzijds
Geld is gaan spoken
In dus slechts investeringen
Twee mensen gestrand
Met een klok die loopt...
Geplaatst in de categorie: emoties
Waar de druk weg valt en de zin terug komt, openen nieuwe deuren, lieve kus van je vrouw!