Het kreng
Ik dacht, het overkomt gewoon een ander
Ik dacht: het overkomt mij niet
Ik dacht een soort verheven te zijn
Maar dat dacht de ellendeling dus niet.
Ik dacht: o ja, bij de buren
Ik dacht: bij hen aan de overkant
Ik dacht: ik laat me niet leggen in de luren
Want dan kent dat kreng me niet
Ik dacht wel zo vreselijk verkeerd
Ik dacht, maar dacht en heb geleerd
Ik dacht: maar nu is dat kreng bij mij
Ik dacht: maar het liep mijn deur niet voorbij.
En zo dacht ik in mijn verstarde brein
Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn
Nu die ellendeling me heeft gevonden
Zal mijn leven nooit meer als voorheen zijn.
En o nee, ik geef me niet gewonnen
Zo snel geef ik me niet cadeau
Maar toen ik dacht, het overkomt een ander
Dacht ik misschien te makkelijk zo?
Het kreng heeft me in zijn greep
Me te pakken, niet gering ook
Maar eronder krijgen is iets anders
Vandaar dat ik een vuurtje stook
En stop met denken: het overkomt een ander
Want het overkomt mij ook
Ik kreeg het gratis en voor niks
Net als al die anderen, maar ik hoop!
Ik hoop dat het kreng verdwijnt
Ik hoop dat het kreng oplost
Ik hoop dat ik niet gestraft word
En dat die ellendeling mij mijn leven kost!
Maar nooit meer zal ik denken:
Het overkomt een ander!
Zie ook: http://www.radiocapelle.nl/tegenmiddernacht
Schrijver: An Terlouw, 28 februari 2011
Geplaatst in de categorie: ziekte
die ander van een ander ben jij!
Zie mijn Hartenkreet nr:35205
12-02-2011.