OP HET ALLEREERSTE GEZICHT
Ik zweeg toen ik haar schrijden zag
en ik staarde haar bewonderend aan
Het werd een fantastische zomerdag
omdat ik dit moois voorbij zag gaan
Zij zweeg doordat ze mijn ogen zag
haar ogen blauw en haar haar blond
Ze toonde mij die verrukkelijke lach
welke ik bij geen enkel meisje vond
Ik zweeg doordat ik haar benen zag
de gratie; bijna zonde om op te gaan
Ik weet waarlijk niet waar ‘t aan lag
edoch ik was bijna niet weg te slaan
Zij zweeg toen ze mij verlangen zag
eeuwig bij dit schoons te mogen zijn
Tot ze erna lekker in mijn armen lag
verliep mijn laatste minuut..van pijn
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/
Schrijver: Ton Rijkers, 2 maart 2011
Geplaatst in de categorie: liefde