ach
vergeet dan maar
de gedachte
aan het zonlicht
in de lach
om mijn mond
dat mij verbond
met je hart
vergeet dan maar
het maanlicht
in mijn ogen
dat sterren
naar de hemel zond
vergeet dan maar
ach
laten we toch vergeten
zodat het licht
van zon en maan
nooit zal weten
hoe donkerrood
de rozen
hadden kunnen
geuren
Geplaatst in de categorie: bedankt