Altijd wist je beter
Onze relatie begon als een sprookje zo mooi
Aan ongekende verliefdheid viel ik ten prooi
Nooit eerder had ik me ze gelukkig gevoeld
Ik wist zeker: dit is de liefde speciaal voor mij bedoeld
Maar hoe meer ik je leerde kennen
Steeds vaker moest ik mezelf bekennen
Dat je moeilijke eigenschappen bezat
En waarmee ik steeds meer moeite had
Je wist het altijd beter dan alles en iedereen
Want jouw kennis was zaligmakend, was altijd nummer één
En zelfs echte experts op bepaalde gebieden
Deed jij af als zijnde onbetrouwbare lieden
Pijn in de borststreek gaf mij wat onrust
Dus ik vond bezoek aan de huisarts een must
Maar huisartsen bezoeken was volgens jou gewoon flauwekul
Je vond mij zelfs ook daarom wellicht een lul
Een levenspartner wil dat het je qua gezondheid goed gaat
En als een bezoek aan een huisarts daarbij baat?
Het onderzoek zorgde dat het mijn onrust wegnam
En jij? Je lachte me nog net niet uit toen ik thuis kwam…..
Een echte levenspartner staat op elk moment voor je klaar
Maar regelmatig gaf je aan: doe het zelf, bekijk het maar
Zo moest ik voor mijn ogen naar het ziekenhuis
Maar toen ik je vroeg me te brengen gaf je niet thuis.
Dat ik echte warmte van je mis heb ik je ook nog gemeld
In een relatie is dat iets wat gewoon heel erg telt
“Als je dat mist moet je zorgen dat je het krijgt” is wat je zei
Dan ga je duidelijk aan je gevoel voor je partner voorbij
Houden van is namelijk meer dan alleen geld of lichamelijk genot
En werkt het averechts als je de ander op bepaalde gebieden bespot
Houden van iemand doe je van binnen, vanuit je hart
Een goede relatie heeft dat als basis vanaf de start
Hulp wilde je van niets en niemand accepteren
Terwijl geen mens te oud is om van anderen te leren
Het zit vast en zeker in de familiegenen
Uiteindelijk neemt iedereen om jullie heen de benen
Je ouders gaan nooit bij iemand op bezoek
Schelden op elkaar, slaan elkaar nog net niet in de hoek
Hun eigen kinderen vinden ze zelfs waardeloos en slecht
Da’s volgens mij toch niet iets wat je over je eigen kinderen zegt?
Iedere mens op deze planeet is een sociaal wezen
Heel wat boeken kun je daarover lezen
Maar jullie willen met niets en niemand een warme band
Zelfs onderling is er regelmatig wat aan de hand
Liever trekken jullie je terug in je eigen huis
Want daar buiten, nou daar is het niet pluis
Jullie wereld was al ontzettend klein
Jee, wat ziet de toekomst er somber uit voor je net geboren nichtje Jasmijn
Ik weet zeker dat het bij jullie allemaal om een sociale handicap gaat
Contact met anderen is wat je gewoon lekker laat
Want iedereen daarbuiten is slecht en moet je mijden
Wat is dat een eenzaam leven dat jullie leiden
Mijn vrienden waren volgens jou allemaal verkeerd
Maar echt contact leggen heb je nooit geprobeerd
Het liefst bleef je er ver vandaan
Soms deed je net alsof je ze niet zag staan
Mijn familieleden hadden volgens jou allemaal wel wat
En sprak er niet of nauwelijks mee als je naast ze zat
Alleen korte antwoorden of liever nog lekker zwijgen
Zo konden ze helemaal geen beeld van je krijgen
Afstand houden zoveel als je maar kon
Beter dat dan dat je hun hart won
Als mens word je dan ontzettend eenzaam
Tussen jou en de buitenwereld zit een altijd gesloten raam
Wat had het tussen jou en mij toch mooi kunnen zijn
Want samen leken we de perfecte wijn
Jouw problemen torpedeerden al mijn gevoel
Tenslotte gedroeg ik me meer en meer koel
Mij restte niets anders dan het beschermen van mijn eigen ik
Dat doet verschrikkelijk veel pijn, kost heel wat gesnik
Maar doorgaan had me kapot gemaakt
Ook al had Cupido mij met de liefdespijl vol geraakt
Ook al vond ik je echt de mooiste vrouw
Mentaal stond ik altijd bij je in de vrieskou
Ik trek nu uit veiligheid mijn eigen plan
Het is over, uit, gebeurd dan
Geplaatst in de categorie: verdriet