verbazingwekkend gemakkelijk, uit "Hoelang duurt geduld?"

verbazingwekkend gemakkelijk
gooi jij wolken door elkaar
net zo gemakkelijk
begeef jij jezelf in de mist
die zit in mijn hoofd als om een gletsjer
daarbovenuit steekt de top
je speelt het nu niet meer klaar
om alles weer te pakken
of was het weggegrist...
als heftig indigo
in eindelijk gevonden
de mooiste blauwe kleur
die nu mijn leven liefde geeft
lossen de witte wieven zichzelf niet meer op
zonder angst voor een angst als angst
om me door die velden te begeven
weer hoog die berg op naar de top van ijs
dat ik dan laat ontdooien?

nee,
nooit meer mijn hart
op jouw gevoel zo kil van smart
ik buig nu niet meer voor verdriet
voelde dat al veel te vaak
en de geest die is het lichaam niet

Schrijver: victor r. meijer, 24 maart 2011

vr.meijerhotmail.com

indigo

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 390