Eeuwige liefde (3)

Wat vlieg je mooi, mijn allerliefste
sterk en krachtig, met vleugels van satijn
ik slaak een diepe zucht
hemels waren onze dromen
en denk: het is niet anders
het mocht nog niet zo zijn.

Dan glijdt een schaduw over mijn gezicht
wanneer jij overvliegt, de allerlaatste keer
een traan ontmoet het ochtendlicht
je bent vertrokken, ik kijk je na
als stipje aan de horizon
verdwijn je uit mijn zicht.

Hier sta ik dan met lege handen
je bent niet langer deel van mijn bestaan
een lichte twijfel overvalt me
was het verstandig om jou te laten gaan.

In eenzame nachten,
en bij het aanschouwen van roze ochtendlicht
kom je met regelmaat weer op in mijn gedachten
verschijnt een liefdevolle glimlach om mijn mond.

Schrijver: Els van Gaalen, 25 maart 2011

eam.vangaalentelfort.nl

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 4 stemmen 792