Deemoed

Ik las ooit in een uniek boek over een heilige monnik op het Griekse eiland Athos, waar enkel mannen zijn toegestaan, dat deemoed het grootste goed op aarde is.
Sindsdien blijf ik nederig tot mijn dood.
Ben fysiek en geestelijk zo naakt als een pasgeboren baby.
Zie mezelf nooit meer als meer.
Eerder als minder.
Nooitgeboren.

Toen ik in een bloeiende tuin op Kreta een smakelijke
maaltijd nuttigde en daarna heel wat wijn achterover sloeg,
gedichten van Lucebert probeerde te begrijpen, mijn glas
kapotsloeg op een rotssteen, de kelner de zaak vergoedde,
mijn vriendschap met Rimbaud herenigde
door nog meer te drinken,
ineenstortte in mijn hotelkamer,
mijn eigen bloed dronk,
werd ik langzaam wijzer

en heb ik nadien alle liefdesleed in de zee afgespoeld.

Deemoed wijsheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 9 stemmen 351