Roos ontloken
Je lieve zachte ogen vertellen me erg veel
'k Lees pijn, verdriet, een dicht gekropte keel.
Droeve gebeurtenissen verbrijzelen je, je kon nooit delen
In tederheid en warmte, mogen we samen helen.
Massa's mensen genoten van je zang en je gitaar
Volle zalen, ambiance, na de optredens wat stil gestaar.
Je brandend verlangen, je intense hunkeren, 't gaf helse pijn
De zoektocht stopte, je ging aanvaarden, al was dat niet fijn.
Als bij wonder ontlook een prachtige rode roos.
Inzender: sovelotion1@live.nl, 10 april 2011
Geplaatst in de categorie: emoties
Voor mijzelf noem ik dat het Gebroken Hallelujah ja HET ZIJ ZO en als je dat accepteert, kan het zijn dat je bloeit als nooit tevoren.
Goed neergezet!