Stil vandaag
Fluisterende schaduwen dragen de stilte van vertwijfeling
terug naar het moment dat niet kon wachten.
En de tijd verscheurde met de haat die geen boodschap had of een gebed om een zinloze dood te ontvluchten.
Want schuld was zijn moment dat hij niet meer wilde verliezen.
Omdat zijn stem dood was,
zijn nachtmerries nu zouden zwijgen
en hij de stilte onverdraaglijk wilde maken.
Waar zijn naam en zijn ogenblik zouden overblijven
en ze onze stilte
nog steeds
kleuren.
Geplaatst in de categorie: emoties