Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.067):

De pater en de non.

In alle rust fietsten een non en een pater
door velden in stralende zon ook langs het water,
wat is het water toch helder sprak de non
de pater zei, dat komt door die prachtige zon.

Zo fietsten en fietsten zij uren in 't rond
heerlijk zoevende bandjes over de droge grond,
zeg, zei de non, ik zou willen pootje baden
en ach wat de pater zei: dat kan u wel raden.

Even later stonden zij met hun blote voeten
de pater zei: hier hoeven wij niet voor te boeten,
dit is mooi, het habijt wel heel erg warm
beiden in het water de rokken hoog op de arm.

Zomaar zijn zij uit het habijt gegleden
diep lagen zij in het heldere water daar beneden,
u begrijpt van het een kwam het ander
maar deze pater was echt bijzonder schrander.

De non vroeg: hebben wij een zonde begaan?
Nee, zei de pater, wij zijn beiden wel bloot gegaan
Vond het heerlijk, zei de non, jij was zo lief
De pater zei: dit noemen ze nu pater op non-actief.