MASKER VAN DE LACH
Geen mens die naar het meisje keek
wist van ‘t traan achter haar gezicht
Van het leed waaronder zij bezweek
van haar ziel, die bijna was gedicht
Stralend voor elk die haar gaan zag
dartelde zij in luchtige kleding rond
Evenwel verborgen achter haar lach
bloedde dag na dag een diepe wond
Vrolijk zag het meisje eenieder aan
en uit haar gedrag sprak levenslust
Achter het masker glom altijd traan
daarvan was ze zich te goed bewust
Niemand die het vrolijk meisje zag
wist van de droge tranen die zij liet
Noch van de pijn die verborgen lag
niets van haar gelaat die dit verried
Elkeen die maar naar ‘t meisje zag
zag haar als van geluk een afgezant
Van binnen stierf al lang haar lach
ze lachte..enkel naar de buitenkant
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/
Schrijver: Ton Rijkers, 6 mei 2011
Geplaatst in de categorie: verdriet