Zonsondergang
zittend op het duin
met mijn adem om me heen
staar ik naar een oranje bol
en ik ben hier, zonder jou en zo alleen
gekleurd in een zachtroze waas
kust de zon de zee weer lichtblauw
terwijl ik ontdek hoe het kan zijn
hier ben ik, op de wereld, maar zo kwetsbaar en klein
ik denk aan je, met het zout nog in mijn haar
vrijheid, verwarmd door de laatste stralen zon
en de lucht laat variatie zien
zoveel liefde, ik wist niet dat het kon
Geplaatst in de categorie: liefde