Praten, zonder woorden met jou...
Met jouw gelovige lach
leef jij dankbaar; van dag tot dag.
Maar toch, ik kom je zo vaak tegen in mijn dromen
waarin je angstig, wanhopig, bent aangekomen;
tot aan mijn deur.
Ik voel zo je angst
ik voel je wanhoop..
telkens weer in mijn dromen
waarin jij, indringend diep tot mij kan komen.
Ik voel me radeloos want ik wil zo graag alles voor je zijn
wil alles voor je wegnemen, je angst en zo ook je pijn.
Juist...
op zo'n moment krijg ik een dankbare kaart van jou in mijn brievenbus.
Dus toch, er is meer ..dan enkel "fysiek praten", dus....?!
Geplaatst in de categorie: bedankt